31 Mart 2011

Ah aşk!Bir topluluğun fotoğraf çekildikten sonra dağıldığı an...



Attım kafamdan onu..herşeyi yalanmış...hayır bana prenses gibi davranıyor ama...bak evden ayrılalı kaç gün oldu aramadı çözmek istemiyor anladım...

aslında ben onu seviyorum ...seviyordum aslında.....aşık evlendim...tam evlilik hazırlığında tanıdım sanki onu ama dedim ya ailem olsun istedim çok aşıktım.....düğünü ben yaptım 6 ay eve ekmeği sütü ben aldım....felçli babasının evinde kaldım ona da baktım...hala da bakardım daaaaaa yapamadım sonra çalışmayan iş bulmak istediğimde boşver diyen bir adamla bu kadar sürdü 6 ay işte.....son günlerde iş için evden çıkıp akşam onun dönme saatinde eve dönüyordum....boşanmaya karar verdim...hiç itiraz etmedi....dün son kez konuşalım dedim belki eve dönerim sorumluluk alır dedim....gelmedi.................................................................................................

gencim daha......hayat devam ediyor.....sadece çok aşıktım....bir daha evlenirsem aşkı aramam artık mantığım nerede ben orada.....

diyordu telefondaki sesi...ben şaşkın ,aşkın her hali yaşanmış bitmiş bir sesle bana uzun ama düzgün cümlelerle kendini anlatmasını dinledim...aylar önceki sesindeki kelebekler çoktaaan uçup gitmiş...çabuk ve doğru karar veren bir kadın var karşımda kalbim tüm gücüyle alkışlıyor sesim şaşkın yürüyorum yolu bitirmekten korkan adımlarımla eve......
''Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...''