21 Eylül 2012

dantelli zarf ve bir anlayamama hikayesi

Tamam biliyorum bunu yapmayı düşünemeyen tek benim ama ya benim gibi arkadaşlarım varsa diye paylaşıyorum burada gördüm de ayıldım:))
Ayılmak demişken etrafınızdaki insanların bazı hallerini farkedip hayda ne kadar da şapşalmış!ne kadar da uyanıkmış!ne kadar da aldırmazmış (örnekler çoğaltılabilir) diye düşündüğünüz yada bir hoş olup vurulduğunuz oluyordur mutlaka ben benim oğlana her gün başka şaşırıyorum.
Kayra kapıyı açmamla yatak odasına koşup yastığın altına başını gömüyor ve haykırarak ağlıyor zor dayandım okulda o benim için çok önemliydi anne diye arada zorla konuşuyor ben altı üstü kalem kutusuya olsun nolacak yenisini alırız falan diye rahatlatmaya çalışırken o vurucu cevap geliyor;
BEN ONA KALEMLERİMİ DEĞİL SEVGİMİ KOYUYORDUM ANLAMIYORSUN ANNE!!
Sanırım annelerin anlamadığı döneme girdik Kayramla :))
''Duygusallık ve çene'' bu genler bana ait ne diyeyim...