26 Nisan 2011

var................


Benim bitmeyen öksürüğüm bir de gülmeyen yüzüm var...
Uzun süren 23 nisan çalışmalarım arada da çıkan bir sürü kostüm sorunum var...
Kuzumun sünnet öncesi ve sünnet sonrası stresleri ayrıca tam uyutuldu diye 40 dk lık kendimi yemelerim var....
Tam herşey yolunda gitti oğlum iyi derken neden sünnet elbisesi erken alınmadı yatak az süslü özensiz diye dolaylı yoldan başımı yiyenlerim bunun üstüne hiç bişey olmamış gibi davranmamı isteyenlerim var.....
Sünnet düğünü mayısta kimse unutulmasın kırılmasın diye telaşım,aman ne gerek vardı diyen bıkkın tarafım var...
Yaşın olgunlukla alakası olmadığını anlatan başım sıkışınca koşabildiğimi anladığım bir dostum buna da nedense ağlamışlığım var...
Her işini kendi çözen hamarat yanım bir de dolabına misafir için can dostu tarafından konulan börek, tatlı ve yemeğe sevinen tembel yanım var...
Ankara ya giden bir kaç çorap oyuncağım bunları gece yarıları yapıp bir kaç günde yetiştirip kargoya verişlerim var...
Eve her gün gelip düzenli günlük yemek yapışlarım koşturarak evi toplamalarım arkamı dönünce her yere çikolata döküp farkında olmayanım var....
Saat 19:00 da spora gidişlerim dönüş yolunda müzik dinleyip deniz seyredip kendimle kalışlarım var...
Dinlenmek için arada girdiğim öğretmenler odasında mecburi sohbetlerim, hızlı kaçışlarım, hayal kırıklıklarım var...
Sabah kalkıp makyajsız çıkmayıp okulda yulaf sütle kahvaltı yapışlarım var...
Daha 23 Nisan gösterisi biter bitmez anneler günü için hemen hazırlanışlarım bu tempoyu hafife alanlara sitemlerim var....
Daha bahar yeni geldi pembem kırmızım mavim yeşilim yanımda ama siyaha sık sık kaçışlarım var...
Özlediklerim bir o kadar da unuttuklarım var...
Zaman hızlı akıyor ama daha başlayamadıklarım bir de bitmez sandığım umudum var...