18 Kasım 2011

Kalemi yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım."


İlk vatka denememdi.Ankara'ya yanıma hiç malzeme almadan gitmiştim hiç bir şey yapmadan sadece'' Şairler şehri''ni okuyup  özlemenin ulaşınca bıraktığı o tadı yaşayacaktım.Ama sevdikler kırılmaz hala yaparmısın deyince Sena annemde neler varsa onlarla yaptım.İlk defa ortaboy  tek bir valizle yolculuğa çıktım.Anladım ki hep kendime eziyet etmişim gereksiz ne çok şey taşımışım yıllarca.Otobüsle gittiğimden oluşan mecburi durum garip bir rahatlık ve kolay giysi tercihi yapabilme olarak geri döndü.
Ve o kitap yine okunamadı.......Bir çok şey gibi o da unutuldu gitti....

"Söz vermiştim kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da, bir hırstan başka ne idi? Burada, namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim; hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem, kâğıt aldım. Oturdum. Adanın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım."

                                                   -Sait Faik Abasıyanık-