Hafta sonu krizim tuttu yine..normal saatte yapılan normal bir kahvaltıdan sonra attık Kayrayla kendimizi Dikili sokaklarına.Kahvaltıyı zor yaptı kerata çünkü hamburgere aş ermişti:)))E malum bir dostun da söylediği gibi küçük kasaba kadını olmak kolay değil yok öyle bildik yerler sahildeki cafelerde yapılıyor ama biz riske girip açıldığından beri merak ettiğimiz burgerciye gittik .iyikide gitmişiz içimiz ısındı oraya sevimli temiz şirin bir yer artık ordayım ararsanız:))taze sıkılmış meyva suları ve taze çaylarıda varmış daha ne olsun.Kuzu doydu ben o doyana kadar ağız şapırdatmalarını yüzündeki mutluluğu bir bardak çayla birleştirip izledim....Doymasıyla çenesinin açılması aynı anda oldu yok burası ne zaman açıldı , yalnız mı çalışıyorsunuz,masaların üzerindeki desenleri nasıl yaptınız,dondurma ne zaman gelir,daha önce burda ne dükkanı vardı,(cafenin bir kısmı camla büyütülmüş ama bizimki daha önce ne vardı merak ediyor)cam koymadan önce duvar varmıydı ??vs vs..
Hesabı ödeyip çıktık yoksa tarihini soracaktı az kalmıştı.Sıra benim krizi çözmeye geldi:)yine saçlarımı kestirip civciv gibi sarı olasım vardı ama yapamadım yapmadım...bu sıra hep dediğim gibi kendime sabrı öğütledim beklemeli dedim ve kuaförden çıktım:))Diğer haftasonlarına bakarsak yaratıcılık adına boş ama Kayrayla geçen çok güzel bir gündü..Anlara takılmışım bu ara ,bugünkü halini o tatlılığını o anı yıllar sonrada hatırlamak istiyorum aynı tebessümle...Balık hafızan var zor dediğini duyar gibiyim yakınlarımın ama o iş öyle değil bazı anları kimse bilmesede unutmuyorum unutamıyorum...çok sır verildi ..susmalı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konuda sen neler düşünüyorsun?Eğer blogger değilsen ''anonim''şeçeneğini tıkla ne düşünüyorsan yaz lütfen..